De gemeente Katwijk moet bezuinigen. Dat kan ook niet anders. Er is in de huidige begroting van 2019 al een gat van ruim drie ton dat wordt gedekt door een greep in de algemene reserve te doen. Wassenaarse toestanden, zou je kunnen zeggen. Er is niet veel overgebleven van het beeld van Katwijk als financieel degelijke gemeente. Hoewel de invloed van ‘Den Haag’ zich laat gelden, mag toch vooral de gemeenteraad het boetekleed aantrekken.
Feit is in ieder geval dat het college bezuinigingen heeft aangekondigd. Her en der gaat het mes er flink in. Spijtig natuurlijk voor degenen die door de bezuinigingen worden geraakt maar het is goed dat de uitgaven tot normale proporties wordt teruggebracht. Vervolgens is het zaak dat op een slimme manier wordt bezuinigd. Afgaande op de kakelverse plannen van de gemeente is dat voor een gedeelte wel het geval.
Zo wordt bijvoorbeeld gesneden in de bijdrage aan uitvoeringsorganisatie Welzijnskwartier. Hoewel daar in algemene zin goede dingen gebeuren, kunnen we toch spreken van een veelheid aan taken die niet altijd even effectief en meetbaar zijn. Dat mag vooral de gemeente als opdrachtgever zich aantrekken. In de beperking toont zich de meester. Verder helpt het als er een visie ten grondslag ligt aan het aanhalen van de buikriem. Wat zijn (lokale) overheidstaken, hoe kunnen we het maatschappelijk middenveld versterken zonder te pamperen, hoe kan in regionaal verband kosten worden gedeeld, wat voor lokale normen kunnen worden ingesteld om grip te houden op de begroting, wat kan worden gedaan om het dualisme binnen het gemeentebestuur te versterken? Stuk voor stuk vragen die gesteld kunnen worden om een duurzaam gezond financieel beleid te bewerkstelligen.
Het is natuurlijk altijd veel leuker om moties en amendementen in te dienen voor ‘leuke dingen’ en ‘alles’ is natuurlijk belangrijk. Liever zie ik wat meer moties en amendementen met ‘njet’ als strekking. Soms moet je als gemeenteraad, toch het hoogste orgaan binnen de gemeente, wat minder populair (populistisch!) doen, ‘grip op de knip’ houden en enige soberheid betrachten. De wethouder financiën zei het vorige week al treffend. Alle bewoners van het gemeentehuis zijn goed in het bedenken van mooie plannen maar het doorzien van de consequenties ervan gaat minder gemakkelijk. Zo is het precies.
Helaas is de praktijk weerbarstig, want temidden van alle aangekondigde bezuinigingen is de gemeenteraad in meerderheid achter gesloten deuren kennelijk akkoord met het verbouwen van het gemeentehuis, vernam ik onlangs. Een totaal verkeerd signaal wat het lastiger maakt om draagvlak te vinden voor alle aangekondigde bezuinigingen, zoals op Welzijnskwartier, Dierenweide Westerhaghe dat moet sluiten, de muziekschool die wordt ‘uitgekleed’, etc. etc. Ik zou de gemeenteraad een Fries gezegde mee willen geven: ‘Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan’.