Vorige week donderdagavond debatteerde de gemeenteraad over het project Hoornes aardgasvrij. De wijk Hoornes, in dit verband ook wel ‘Smartpolder’ genoemd, is uitverkoren als proeftuin voor een aardgasvrije wijk en daarmee behoort Katwijk tot een van de 27 gemeenten die geselecteerd zijn voor zo’n proeftuin met een aardgasvrije wijk.
De ondertekening van het Klimaatakkoord van Parijs in 2015, wat verder wordt uitgewerkt in het Nederlandse Klimaatakkoord (onlangs nog aangenomen door de afscheidnemende Eerste Kamer), vormt de basis voor de maatregelen om klimaatverandering tegen te gaan, ook lokaal. Hierbij zijn wel een aantal kanttekeningen te plaatsen.
In de eerste plaats moet worden beseft dat bij de overgang van ‘gas’ naar ‘elektrisch’ de elektriciteit ook ergens vandaan moet komen. Vooralsnog komt die elektriciteit uit elektriciteitscentrales, gestookt met gas of met hout…. Verder kan de vraag gesteld worden of warmtepompen wel zo klimaatvriendelijk zijn want het zijn over het algemeen stroomvreters. Per huishouden stijgt het elektriciteitsverbruik, waarvoor natuurlijk moet worden betaald, terwijl het rendement niet geweldig is en waarbij dezelfde elektriciteitscentrale om de hoek komt kijken.
De casus in Nijmegen toont aan dat vooral de burger de rekening betaald voor de (lokale) klimaathysterie. In twee wijken zijn bewoners verplicht om energie af te nemen van het warmtenet van Nuon. De gemeente Nijmegen heeft duidelijk steken laten vallen bij het afsluiten van het contract met Nuon. Jammer dat de inwoners daarvoor de rekening betalen. Wie zegt ons dat de aardgasvrije marktwerking in ‘Smartpolder Hoornes’ wel goed wordt georganiseerd?
Dat brengt mij op het derde bezwaar omdat al een aantal keer is gebleken dat de gemeente Katwijk haar projecten niet goed kan managen. Ik kan me er iets bij voorstellen als sommige fracties beweren dat dit project boven de Katwijkse ‘pet’ gaat. Langlopende dossiers als huisvesting DVS, het project ‘de Coligny’, project Haven-fase 2, gerommel met het Andreasplein, project Oeverpolder, een onvolwassen uitvoering van het evenementenbeleid, verkwanseling van het Katwijkse belang bij regionale kwesties (geen goede aansluiting op de RijnlandRoute, geen tunnel, etc.) gedwongen aanpassing van het WMO-beleid door de toenmalige staatssecretaris en een slepend maar gelukkig afgeschoten bibliotheekdossier geven, zonder per se pessimistisch te zijn, reden tot twijfel over een goede afloop van dit ‘aardgas-project’, indien blijkt dat dit project wordt voortgezet.
Als de gemeente Katwijk dan toch iets met ‘duurzaamheid’ wil doen, is het denk ik goed om eerst maar eens een goede afvalinzameling te organiseren en niet blind te staren op de ‘aardgasvrije subsidie’ van de Rijksoverheid.