De kaarten zijn geschud, de ‘deal is done’. De gemeente Katwijk krijgt een college van CDA, ChristenUnie, SGP én GemeenteBelangen. Daar zag het lange tijd niet naar uit. Sterker nog, er lag een akkoord waarmee PvdA en D66 óók akkoord gingen. Deze partijen maken echter geen deel uit van het college. Daarmee komen we nu uit op het college wat vier jaar geleden van start had moeten gaan.
De manier waarop de collegeonderhandelingen zijn verlopen, mag opmerkelijk worden genoemd. Volgens PvdA en D66 was de ChristenUnie onvermurwbaar bij het verdelen van de wethoudersposten. Ieder redelijk aanbod werd met een ‘njet’ beantwoord door de ChristenUnie. Zelfs na het opgeven van de Pvda/D66-claim op de portefeuille ‘wonen’ was het kennelijk niet mogelijk om tot een akkoord te komen. Hieruit blijkt niet alleen een stukje onverzettelijkheid en halsstarrigheid van de ChristenUnie. Het geeft óók blijk van het kennelijk enorme belang wat de SGP toekent aan een college mét daarin de ChristenUnie. Het was namelijk de SGP die koste wat kost de ChristenUnie binnenboord wilde houden. Ten koste dus van het brede draagvlak, de open bestuursstijl, het Katwijkse belang, de wil tot ‘verandering’ en de flexibele opstelling van PvdA en D66. De SGP acht het kennelijk heel vervelend als de ChristenUnie in de oppositie zit.
Tegelijkertijd is het voor het CDA, vanuit hun positie, ook geen prettig vooruitzicht om als enige christelijke partij in een Katwijks college zitting te hebben. Aan de andere kant zag GemeenteBelangen kennelijk geen reden om uit eigen beweging óók te vertrekken van de onderhandelingstafel. Dat zou voor CDA, ChristenUnie en SGP geen leuk vooruitzicht zijn geweest. Puur partijbelang en machtspolitiek zorgt er uiteindelijk dus voor dat ‘we’ hetzelfde college krijgen als in de vorige raadsperiode, met GemeenteBelangen als slagroom op de taart.
Iedereen die daarover teleurgesteld is, moet in de eerste plaats zelf even terugkijken wat zijn/haar eigen stemgedrag is geweest, als men de moeite heeft gedaan om uberhaupt te gaan stemmen. Verandering gaat natuurlijk niet vanzelf. Toch kan ik me ook voorstellen dat het vertrouwen in de lokale politiek de laatste tijd niet is toegenomen. Met de pijnlijke scheiding binnen de PvdA is de versplintering verder toegenomen. Met de deelname van drie partijen die bij de gemeenteraadsverkiezingen stemmen hebben verloren (ChristenUnie, SGP, GemeenteBelangen) zou de moed je als kiezer in de schoenen kunnen zakken. Ik kan daar alleen maar van zeggen dat politiek soms zo werkt. Dat blijkt ook wel uit het uitsluiten van winnaars, in andere (grote) steden van Nederland. Politiek is niet altijd logisch en hangt af van persoonlijke verhoudingen, momentum, wangunst, en hoe gek het misschien ook klinkt, de waan van de dag.
Intussen zit GemeenteBelangen met de gebakken peren. Zelfs als het straks een wethouders-portefeuille ‘met ballen’ kan presenteren, bestaat het gevaar dat de partij wordt overvleugeld door de christelijke partijen in het college. Ik heb alvast medelijden met de wethouder van GemeenteBelangen. Met vier wethouders van christelijke huize tegenover je, is het maar te hopen dat de burgemeester zich een beetje neutraal opstelt. Natuurlijk is het afwachten wat er precies in het collegeakkoord staat, maar dat zal verre van revolutionair zijn. Met GemeenteBelangen ‘in de zijspan’ ben ik benieuwd of dit college de ‘rit’ uitzit. Dat is vooral te hopen voor de Christelijke partijen in het college. Anders zouden de rollen weleens sneller omgekeerd kunnen zijn dan gedacht. Laat dát een troost zijn voor de niet-conservatieve kiezer.