Constantijn T. is met zomerreces en meldt zich weer in september.
Het zomerreces is in volle gang en dat biedt kansen voor reflectie. Voor iedereen en natuurlijk voor ons lokaal bestuur in het bijzonder. Er is voor onze raadsleden, wethouders en ambtelijk apparaat ook alle reden om even afstand te nemen van de bestuurlijke beslommeringen, voor zover dat kan.
De laatste paar raadsvergaderingen gaven mij een ietwat diffuus beeld. Enerzijds werd in alle ernst en met diepgetrokken wenkbrauwen de financiële staat besproken en was er brede steun voor alle, al dan niet aangepaste, bezuinigingsmaatregelen. Anderzijds werd er bij bepaalde projecten extra de portemonnee getrokken omwille van ‘de toekomst’.
Als het om ‘groen’ gaat moet kennelijk ieder ander argument wijken, zo lijkt het. Waar elders voor tonnen wordt bezuinigd, wordt voor een brug voor tonnen euro’s gegokt dat de desbetreffende ‘groene’ subsidies worden toegekend ter verfraaiing van een brug. Tja, wat nu als die subsidie niet wordt toegekend? Los daarvan getuigt het niet van consistent sober financieel beleid, waarvoor helaas alle reden is.
Begrijp me goed, ook in ‘slechte’ tijden moet je als gemeente durven investeren. Maar doe dat wel op een verstandige manier en in samenhang. Het Julianabrug-dossier lijkt te zijn gekaapt door de groene lobby en (groene) stoeptegel-‘hysterie’. Er wordt naar mijn smaak iets te veel waarde gehecht aan de toekomst van een doodlopende middenberm. Zodanig veel waarde, waardoor de bewoners van de wijk Synthese buitengesloten worden en moeten omlopen om in de Hoornes te geraken. Er is namelijk grote kans dat het dubbelzijdige fiets- en wandelpad aan de oostkant komt te liggen. Dat is ook niet handig omdat het ‘compacte’ winkelcentrum Hoornespassage ten westen van de Julianabrug ligt. Over bereikbaarheid gesproken en brede blik gesproken.
Ben ik nu ineens tegen groen, vergroening en stoeptegels? Nee, natuurlijk niet. Het is echter wel noodzaak om de zaken in groter verband te zien en de kansen te grijpen daar waar echt het verschil kan worden gemaakt. Met andere woorden; je kunt je druk maken over een groene doodlopende middenberm en tegelijkertijd een groene Kwakelwei om zeep helpen.
Wat heeft meer waarde? Met (groen) gepriegel op de vierkante kilometer maak je het
groene verschil niet. Wél door telkens weer een groene puzzel te leggen, locaties op waarde te schatten en de zaken in breder verband te zien. Dat valt natuurlijk niet mee, maar hey, zijn het marsmannetjes geweest die alles in Katwijk hebben volgebouwd?
Daarnaast zijn er veel meer dossiers dan het groene dossier die om aandacht vragen. Wat te denken van het miljoenenverslindende Jeugdzorg-dossier. Er wordt nu nog met een grote boog omheen gelopen terwijl de kosten hopeloos uit de hand lopen. Eigenlijk verwacht ik dit najaar een hoorzitting zodat het (hopelijk) duidelijker wordt (voor raadsleden en inwoners) wat de jeugdzorg nu zo duur maakt en aan welke knoppen het gemeentebestuur kan draaien om die kosten omlaag te brengen. De korting van het Rijk kan onmogelijk de enige oorzaak zijn. Meer aandacht voor het Jeugdzorgdossier is tevens veel meer lonend dan het
voorstellen van goedkopere materialen bij de herinrichting van het Hoornesplein, lijkt mij. Zo zijn er nog wel meer voorbeelden. Iets met ‘pennywise’ en iets met macht van de grote
getallen. Daarom: Blijf weg van de stoeptegel-hysterie.