Afgelopen donderdag sprak de gemeenteraad over renovatie van de Julianabrug. En er zat haast achter het besluit. De wethouder zette druk op de ketel en duldde geen uitstel. Dit vanwege vertraging die dan dreigde voor de aansluiting op het R-net. Als DURF vonden we dat lastig. Wat moeten we immers nu besluiten voor een brug die over vijftig jaar nog steeds zal worden gebruikt? Wat is dan wijsheid om te doen?
De week die ons gegund was om erover na te denken is dan vrij summier. Daarnaast waren er slechts enkele varianten uitgewerkt. Ook de mate waarin bewoners en organisaties zijn meegenomen roept de nodige vragen op. Al met al wekte dat de indruk van een gehaast besluit. En juist bij een onderwerp als dit is dat geen gunstige voorbode.
Toch hebben we een helder standpunt geformuleerd. Voor DURF waren twee zaken van belang. Allereerst het waarborgen van de toegankelijkheid en ten tweede de bestendigheid van de brug. Dit zullen we kort toelichten.
Het college stelde voor het fiets- en voetpad aan één zijde van de brug weg te halen. DURF heeft zich daar tegen verzet door te wijzen op mensen die slecht ter been zijn. Zij moeten niet gedwongen worden een omweg te maken en drukke knelpunten over te steken. Een brug moet uiteindelijk functioneel zijn en niet als doel hebben een sierobject te worden.
Ten tweede de bestendigheid van de brug. Hierbij moeten we ver vooruit blijven kijken. Mede daarom pleitte DURF voor een verbreding van de brug. Om deze altijd nog anders in te kunnen richten als de eisen van de tijd dat vragen.
Daarnaast speelt uitstraling een rol. In de variant van het college was al een groenstrook meegenomen. Er kwam echter een voorstel om daarvan een ‘ecologische verbindingsbrug’ te maken voor woelmuizen, spitsmuizen en egels. Een interessant initiatief, maar ook weer een met een prijskaartje. Men rekent zich alvast rijk met subsidies die nog niet zijn toegekend. Het budget is daarmee onzeker.
Daarnaast hebben twee ecologen van de gemeente de conclusie getrokken dat er nu nog geen meerwaarde is van deze zogenoemde groene corridor.
Dit waren voor DURF de centrale uitgangspunten. Met een krappe meerderheid besloot de gemeenteraad echter om de variant met het fiets- en voetpad aan één zijde, en de ecologische corridor toch te gaan uitwerken. Met de financiële risico’s van dien. Een gemiste kans wat DURF betreft.