In de Oude Kerk en bij het monument op de Boulevard in Katwijk vond op maandag 16 juni de jaarlijkse herdenking plaats voor de omgekomen zeelieden. In een ingetogen en respectvolle sfeer kwamen nabestaanden, betrokkenen en belangstellenden samen om te herdenken, te luisteren, te delen en stil te staan bij hen die op zee zijn gebleven.
In de kerk was er een afwisselend programma met woorden van herdenking namens het team van de Oranjevereniging Katwijk aan Zee en van burgemeester Cornelis Visser. Er was passende, sfeervolle muziek van Harmonie Katwijk, familiekoor Ichthus en Rein van Duijn. De familie Haasnoot-van Duijn, die zelf een dierbare verloren op zee, deelde hun verhaal. Het open gesprek tussen 3 generaties, gefilmd door Krijn Schuitemaker, raakten zichtbaar vele aanwezigen.
Er werd aandachtig geluisterd naar rouwtherapeut Jan-Willem Korpelshoek, die op beeldende wijze sprak over de verschillende vormen van rouw. Met herkenbare woorden gaf hij troost en inzicht aan wie worstelt met verlies, vroeger maar ook nu.
Indrukwekkend was ook het gedicht “Oma, vertel eens……”, voorgedragen door kleindochter Anna van Duijn. In dit ontroerende gedicht vraagt zij haar oma hoe zij als jong meisje het verlies van haar vader heeft beleefd, toen hij op zee was gebleven. De woorden vonden grond bij jong en oud en brachten generaties samen in gedeelde herinnering en verdriet.
In een stille stoet op weg naar het monument was duidelijk het vroeger en nu zichtbaar. De klederdrachtgroep van het Katwijks Museum liep voorop in rouwdracht. Langs de route stonden jongeren van de Katwijkse Redding Brigade als een stil eerbetoon. Samen met de KNRM vormde zij een erehaag bij het monument.
De herdenking werd afgesloten bij het monument, waar bloemen werden gelegd en een minuut stilte werd gehouden. Het was een waardige en indrukwekkende bijeenkomst die opnieuw liet zien hoe belangrijk herdenken is – samen, in verbondenheid.
