De rechtbank in Den Haag heeft de 33-jarige Glenn H. uit Leiden veroordeeld tot drie jaar cel wegens het opzettelijk aanrijden van een 26-jarige vrouw uit Katwijk. Het Openbaar Ministerie had zes jaar cel geëist. H. wordt veroordeeld voor poging tot doodslag, het veroorzaken van twee ongelukken en doorrijden na de aanrijdingen.
H. racet op 13 februari over de N206 van Leiden naar Katwijk. In Katwijk gaat hij een fietspad op en rijdt daar, na eerst geremd te hebben, over een fietsende vrouw heen. Vervolgens rijdt hij van achteren tegen een andere auto aan. Hij wordt een dag later aangehouden.
De fietsster overleeft de aanrijding. Twee weken geleden vroeg ze de verdachte hoe hij over een mens heen kon rijden. H. bleef haar het antwoord schuldig, omdat hij zich het hele voorval niet kan herinneren.
Geen bewijs voor epilepsie
De verdachte beriep zich tijdens zijn rechtszaak op een epileptische aanval. Dat er anderhalve liter GHB in zijn bus lag was waar, maar daar had hij niks van gebruikt, zei hij.
De rechtbank ziet geen bewijs voor de epileptische aanval. Daarbij zou er namelijk alleen nog sprake kunnen zijn van geautomatiseerd handelen, zoals het stuur vasthouden of gas geven.
‘Schreeuwen en gas geven’
‘Maar er is wel wat meer geweest dan geautomatiseerd handelen’, zegt de rechtbank. ‘Namelijk eerst remmen en rustig rijden. En dan gas geven en ook nog uit het raam hangen en iets roepen.’
‘Het schreeuwen, extra gas geven en hard wegrijden vallen niet onder de geautomatiseerde handelingen zoals de deskundigen hebben beschreven. Dat alles wijst juist op een reactie op zijn omgeving.’
Stuipen op het lijf
De rechtbank heeft geen goed woord over voor het gedrag van H.. ‘De verdachte heeft op 13 februari 2025 in relatief korte tijd een spoor van vernielingen aangericht. Hij heeft met zijn gevaarlijke rijgedrag meerdere verkeersdeelnemers, zowel gemotoriseerd als op de fiets, de stuipen op het lijf gejaagd.’
‘De aangeefster is het zwaarst getroffen: zij heeft het ongeval ternauwernood overleefd, maar heeft daar wel zeer ernstig letsel aan overgehouden. Het is nog maar de vraag of zij volledig zal herstellen. De verdachte zelf heeft zich niet om zijn slachtoffers bekommerd; hij is telkens doorgereden.’
Depressief
De rechtbank houdt in het vonnis wel rekening met het feit dat niet goed ging met H. in de weken voorafgaand aan de dollemansrit. Na de dood van zijn moeder belandde hij in een depressie en raakte verslaafd aan GHB en drank.
Daarom valt de straf lager uit dan de eis. Daarnaast mag H. na zijn celstraf nog vijf jaar geen auto rijden en moet hij zich een jaar lang laten begeleiden door de reclassering om een terugval in zijn verslaving te voorkomen.
